Przykladowy Plan Ogniska, Temat: Literatura Polska

Do sprawnosci: Znawczyni Literatury Polskiej

Obrzedowe rozpalenie ogniska

Prowadząca (drużynowa):
„Ogień – symbol życia, ciepła i wspólnoty. Dziś rozpalimy go słowem – słowem, które od wieków buduje naszą tożsamość. Niech ten ogień przypomina nam o sile polskiej literatury, która prowadziła nas w trudnych czasach i inspirowała do wielkich czynów.”

  1. „Płonie ognisko i szumią knieje” – klasyczne rozpoczęcie.

  2. „Ballada o Druhu” – inspirowana poetyką opowieści.

  3. „Deszcz jesienny” (muzyka do wiersza Staffa, śpiewana wersja istnieje)

  4. „Hej, przyjaciele” – dobra na środek ogniska, integracyjna.

  5. „O, Panie, który jesteś w niebie” (z „Popiołów” Żeromskiego) – do rozważań przy końcówce ogniska.

Fragmenty/cytaty do czytania:

  • Adam Mickiewicz – „Reduta Ordona” (o sile ducha, patriotyzmie).

  • Wisława Szymborska – „Nic dwa razy się nie zdarza” (refleksja o przemijaniu).

  • Aleksander Kamiński – „Kamienie na szaniec” (np. fragment o służbie).

  • Maria Konopnicka – „Rota” (jako tekst, nie tylko pieśń – o niezłomności).

  • Bruno Schulz – opis dzieciństwa z „Sklepów cynamonowych” – wprowadza baśniowy nastrój.

Gry i zabawy inspirowane literaturą:

„Zgadnij, kto to powiedział”

  • Prowadząca czyta cytat z literatury (np. „Tyle wiemy o sobie, ile nas sprawdzono” – Baczyński).

  • Uczestniczki zgadują autora lub tytuł.

  • Można dodać kontekst historyczny lub związany z wartościami harcerskimi.

„Stwórz haiku o Polsce”

  • Dziewczyny w parach tworzą krótkie wiersze typu haiku o Polsce, przyrodzie lub literaturze.

  • Najpiękniejsze można przeczytać przy ognisku.

Symboliczne opowiadanie – autorskie, inspirowane literaturą: „Wędrowna księga”

Historia o harcerce, która wędrując przez Polskę, trafia do magicznej biblioteki, gdzie książki ożywają. Każda książka – inny czas i autor – daje jej jedną ważną myśl: o odwadze (Kamiński), marzeniach (Szymborska), miłości do ziemi (Mickiewicz), wierności (Konopnicka), wolności (Norwid).

Morał: Literatura to nie tylko słowo – to dziedzictwo i źródło siły.

Zamyślenie i moment ciszy.